Po odpaleniu gry nasz wzrok paraliżuje niezwykle efektowne intro. Najpierw logo developera, krótka lista twórców, stłumione dźwięki i z ciemni ekranu wyłania się piękna, sportowa Supra. Ujęcie przechodzi do wnętrza silnika. Stopniowo przyspiesza. Dźwięk narasta i powoli przeradza się w muzykę. Jeszcze jedno krótkie ujęcie Toyoty, lekki blur i zaczyna się odjazd. Wspomniane auto podziwiamy już w pełnej krasie. Dynamika wgniata w fotel, zaś muzyka mało nie rozwali kolumn. Jeszcze kilka kawałków replayów i ......wow! Jestem w szoku. Coś niesamowitego. Gdzie jest moja szczęka?

Po takiej inicjacji, nie wiele się namyślając sięgam do trybu arcade. Szybki wybór trasy, auta, krótki loading. Rozpoczyna się odliczanie, ostatni łyk browaru i wreszcie jedziemy...

Pierwsze co się rzuca w oczy to wykonanie. I to jakie! Wreszcie widać power PS2 jak na dłoni. Samochody wyglądają jak by dopiero co wyjechały z salonu. Połyskujące, szczegółowe do bólu. Animacja zawieszenia to szczyt realizmu. Trasy oraz ich otoczenie nie pozostają w tyle. Mnóstwo pełnych detali budynków, wspaniale wymodelowane drzewa, trybuny, skalne ściany, bandy, progi, krawężniki, słupy, latarnie...uff.. Wszystko jak na zdjęciu. Do tego najwyższej klasy efekty graficzne. Jazda przy zachodzącym lub wschodzącym słońcu daje niesamowite wrażenia. Słońce nie jest tu tylko dla bajeru, ono naprawdę utrudnia jazdę. Tumany kurzu jakie wydostają się z pod kół samochodów, momentami ograniczają widoczność do zera. Z kolei wyścig po mokrej nawierzchni to maksymalny odjazd. W mokrym asfalcie odbija się otoczenie i mknące samochody. Doskonale widać jak krople deszczu poddają się zawirowaniom powietrza, jakie powodują sunące fury. Aż czuć wilgoć. Na temat strony wizualnej GT3 można by poematy pisać, a i tego było by mało. I wszystko w stałych 60fpsach. Mimo to jest jednak kilka malutkich, graficznych niedoróbek, ale o nich później.

Z dźwiękiem również nie jest źle. Odgłosy pracy silników to poezja dla uszu. Podobnie jak w poprzednich częściach, wszystkie te odgłosy zostały nagrane, i przeniesione prosto do gry. Dźwięk z kabiny samochodu po prostu wgniata w fotel Doskonale słychać, gdy po tuż po starcie samochód nabiera pędu, gdy osiąga maksymalny uciąg i następuje zmiana biegu. To również słychać. Gdy wjedziemy do tunelu, słychać specyficzny, stłumiony szum. Pełen odlot, bez dwóch zdań. Muzyka prezentuje się nieco gorzej. Dano nam do dyspozycji kilkanaście kawałków, z czego jednak tylko kilka wpada w ucho. Reszta też nie jest zła, ale powodów by ją zachwalać również nie widzę. Ot, przeciętna. Za najlepszy, uważam kawałek lecący w intrze, w wykonaniu zespołu Feeder. Żeby w pełni podziwiać dźwięk należy posiadać wysokiej klasy sprzęt nagłaśniający, chociaż w miarę standardowa wieża również daje niezłego kopa. Ok. 

Oprawę AV mamy za sobą, więc możemy teraz przejść do meritum sprawy- grywalnośći. A ta, jak można było się tego spodziewać jest bardzo wysoka. Model jazdy jest bardzo realistyczny. Mimo to nie jest specjalnie popaprany, jak w niektórych symulatorach (Type-s). Wystarczy trochę pograć i nie sprawia żadnych problemów.

Dwa najważniejsze tryby gry to Arcade i Gran Turismo mode, z czego drugi jest sercem gry. Tryb arcade składa z raczej standardowych pod trybów. Są nimi single race, time trail, free run jak i wyścig dwóch graczy na podzielonym ekranie. Najpierw mamy jedynie sześć tras, to jednak w miarę postępów będzie ich przybywać, aż w końcu ich liczba osiągnie pułap trzydziestu czterech (część tras to te same trasy, z tym że ze zmienionym kierunkiem jazdy).

Samochody są podzielone na pięć klas (C -najsłabsze, B, A, S-najmocniejsze sportowe fury ,Rally). Dostępne są również bryki które wygramy, bądź kupimy w trybie GT. Arcade jest jednak tylko rozgrzewką przed trybem symulacji. Najpierw mamy do dyspozycji jedynie 18000 kredytów, za co kupujemy jakąś relatywnie słabą pstynkę i ruszamy do walki. Wygrane w wyścigach pieniądze przeznaczamy na tuning, nowe bryki. Można nawet umyć auto i wymienić w nim olej. Mała rzecz a cieszy. Następnie robimy coraz to kolejne licencje (B, A, iA,, iB, Special i Rally), dopalamy swoje maszyny, bierzemy udział w coraz trudniejszych pucharach (w sumie 60). Samochodów jest przeszło 150 (pewne źródła donoszą że jest ich 186!). Nie wszystkie jednak można kupić. Część z nich jest przyznawana jako nagroda za wygranie poszczególnych pucharów, lig, bądź zaliczenia licencji na złoto. Tryb GT jest naprawdę bardzo rozbudowany, przez co gra nie będzie nudzić się miesiącami. Jeszcze słówko o rally. Tu również jest nieźle, aczkolwiek zauważalny jest fakt iż to jedynie dodatek. 

Model jazdy jest raczej bez zarzutu, zaś wibracje Duala przy pokonywaniu szutrowych tras wprawiają w błogi stan:). Trochę denerwuje natomiast brak możliwości wypadnięcia poza trasę (jak w Colinie) oraz już nie tak duża ilość pucharów w tym że trybie.

Teraz przyszła pora na wady. Będzie krótko i rzeczowo. Zauważalne jest (ledwo, ledwo) dorysowujący widok, jednak trzeba się mocno przyglądać by to dostrzec. Dostępne są tylko dwie kamery, przy czy jazda z ustawioną z za samochodu momentami jest trochę trudna. Podobnie jak w poprzednich częściach, samochody nie ulegają zniszczeniom, jak i nie można nimi dachować. Dla osób, które z GT1 &2 wycisnęły wszystkie soki, GT3 może zawierać zbyt mało nowości.

Dobra koniec z tymi wadami, starczy biadolenia. Marsz do sklepu po swoją kopie GT3. Jeżeli jesteś posiadaczem czarnuli, nie będąc jednocześnie posiadaczem Gran Turismo 3 to chwyć najbliższy młotek i energicznym ruchem przyłóż go do głowy. Powinno pomóc. Jeśli nie, to zgłoś się do szpitala w Tworkach i poproś o niezwłoczną hospitalizacje. GT3 wreszcie pokazuje czym jest PS2. Szkoda tylko że ukazuje się dopiero teraz, wtedy nikt nie miał by wątpliwości co do tej konsoli, a wszyscy szczekacze zamilkli by na wieki. GT3 rula i do momentu pojawienia się GT4 będzie rula.

  [Iglos]

Oceny internetowe:
9,8 - 9,6 - 9,5 - 98,8%